In Leiden zorgen drie van onze toppers dagelijks voor een schone en prettige werkomgeving bij onze opdrachtgever. Maak kennis met onze toppers Sumalee, Anne en Mina.
Stel je voor. Je wasmachine gaat stuk. Dat komt altijd ongelegen. Je hebt snel een nieuwe nodig, want de was stapelt zich op. Je kijkt op je bankrekening en je ziet dat je budget 500 euro is. Je gaat shoppen, online of ouderwets in een winkel die nog niet over de kop is gegaan. Al snel leer je dat je met 500 euro een prima wasmachine kan kopen. We geven hem een rapportcijfer 6,5 want voor 50 euro meer kun je er eentje kopen die net zo goed wast, maar slechts de helft aan water en stroom gebruikt en twee jaar langer garantie geeft. De beste koop, een rapportcijfer 9, is dus net 50 euro boven je budget.
Wat doe je? Blijf je strikt binnen je budget of haal je een beetje geld uit het potje dat je maandelijks reserveert voor water, gas en licht in de wetenschap dat deze nieuwe wasmachine binnen dat budget voor een kostenverlaging gaat zorgen?
Duurzame koop
Ik kom in mijn werk helaas nog elke dag inkopers tegen die niet verder (mogen) kijken dan hun eigen budget en voor de eerste optie gaan. En eigenlijk is dat heel raar. Want ik weet bijna zeker dat diezelfde inkoper, als het een privésituatie betrof, voor optie twee zou gaan. De aanschaf is weliswaar iets duurder, maar de totale kosten voor afschrijving en gebruik over de gehele levensduur pakken veel voordeliger uit, en niet alleen voor de portemonnee. Een verstandige en bovendien duurzame koop.
Ik voel het als mijn missie om inkopers van gemeenten, instellingen en bedrijven uit te leggen dat ze voor die verstandige en duurzame wasmachine moeten gaan, doelmatig én met maatschappelijke meerwaarde. Zoals ze dat privé ook doen. “Jij hebt makkelijk praten Bas”, krijg ik dan terug. “Thuis kan ik met budgetten schuiven wat ik wil. Maar dat is in deze organisatie wel even anders. Mijn budget ligt vast en overschrijdingen zijn niet mogelijk.”
Een wethouder Financiën met duurzaamheidsopdracht
Hebben we hier een oorzaak te pakken die maakt dat (overheids)instellingen er maar niet in slagen om op grote schaal te verduurzamen? Zit die verzuiling van budgetten ons dan zo erg in de weg? Wat zou het goed zijn als iedere instelling hiervoor een functionaris kreeg. Niet zo’n hedendaagse duurzaamheidsmanager die ergens op een achterbankje en met een beperkt budget initiatieven mag ontwikkelen die het goed doen op de socials. Nee, ik bedoel een zwaargewicht op directieniveau, een wethouder Financiën met een duurzaamheidsopdracht in plaats van een besparingsdoelstelling of een Raad van Bestuur die in plaats van aandeelhouders het klimaat als belangrijkste stakeholder ziet. Of draaf ik nu door? Laat ik dan dicht bij huis beginnen.
Inkopen bij sociale ondernemingen
Er staan in Nederland 1 miljoen volwassen mensen aan de kant. Ze doen niet mee. Om verschillende redenen zijn ze afhankelijk van anderen voor hun inkomen en bestaan. Zet een ferme stap. Laat alle wethouders van Nederland vanaf nu uitsluitend nog duurzaam inkopen bij sociale ondernemingen. Bedrijven die er hun missie van hebben gemaakt om deze 1 miljoen mensen middels werk en opleiding een onafhankelijk bestaan te bieden. Geef die wethouders de ruimte om over hun eigen inkoopbudget heen te kijken zodat we als maatschappij gaan profiteren van de positieve gevolgen die dit inkoopbeleid heeft op bijvoorbeeld de kosten voor uitkeringen, toeslagen en niet in de laatste plaats, op de mensen zelf.
Bij Breedweer brengen we dit verhaal met veel enthousiasme elke dag weer voor het voetlicht totdat we iedereen hebben overtuigd. En tussendoor draaien we een wasje.
Gerelateerde berichten
