Anything or Whatever, over een non-binaire minister in Taiwan

Vanochtend werd ik verrast door een interview met de eerste openlijk non-binaire minister van Taiwan, Audrey Tang. Naast ontzettend interessante gedachten over hoe polarisatie tegengegaan kan worden, ging het ook over hen gender. Voor mij ook een geruststellende gedachte dat een zo intelligente en goed ingevoerde persoon geen gewapend conflict verwacht tussen China en Taiwan.

Genderneutrale minister

In het interview vertelt Audrey dat hen door een aangeboren gebrek aan mannelijke hormonen zich geen man voelt. Ondanks een hormoontherapie voelt de minister zich ook niet echt vrouw. Gevraagd naar hoe hij/zij/hen genoemd wil worden, vertelt Audrey dat in het Chinees het mannelijke, vrouwelijke en onzijdige woord gelijk aan elkaar zijn, en in het Engels Anything or Whatever. “Het raakt mij niet als iemand mij als een man of een vrouw ziet. Ik was een genderneutrale en partijloze minister in Taiwan. Het eerste riep veel meer vragen op bij de bevolking dan het tweede,” aldus Audrey.

In Nederland…

Hoe anders is dat in Nederland? Ik heb een mannelijke collega die graag in vrouwenkleding rondloopt. De laatste tijd draagt hij echter weer vaker mannenkleding. De reden is dat hij met regelmaat uitgescholden en bedreigd wordt. Dit heeft niet enkel effect op zijn kledingkeuze, maar ook op zijn mentale welzijn. Zelf merk ik dat ik moeite heb met het schrijven van dit stuk. Audrey heeft namelijk een mannenstem waardoor ik het automatisch over hem en zijn heb, terwijl dit volkomen onterecht is. Ik merk ook dat ik soms mij verbaas en erger aan wat ik ervaar als overdreven gedrag. Maar dat zal voor mij nooit een reden zijn om iemand hierop aan te spreken of uit te schelden.

De vraag van Broeder Tuck

Daarom mijn vraag: Hoe kan het dat het land dat als eerste het homohuwelijk erkende en in het verleden een vrijplaats was voor andersdenkenden, nu lijkt te verworden tot een land waar je alleen nog maar echt vrij kan zijn als je aanpast aan wat anderen normaal vinden? Hoe kunnen wij ervoor zorgen dat het land verdraagzaam blijft (of weer wordt)? Taiwan is natuurlijk een land dat heel nauwgezet gevolgd wordt door zijn grote buur. Polarisatie en nepnieuws zijn daarom ook erg gevaarlijk. In Taiwan hebben sociale media, diensten ontwikkeld die verschillen van X en Facebook, omdat zij niet extreme standpunten geen extra aandacht geven om meer clicks te krijgen. Doordat er op een minder polariserende gesproken wordt op deze platforms, is het vertrouwen in de politiek toegenomen. Hoe zouden wij zoiets dergelijks in Nederland voor elkaar kunnen krijgen?

Ben jij geïnteresseerd in politiek of de rol van sociale media? Dan is de podcast van Audrey Tang een echte aanrader.