Broeder Tuck ontmoet i-did

Willem van Spaendonck zet zich als Broeder Tuck in voor de inclusieve arbeidsmarkt. Onlangs was hij te gast bij i-did. Na een zeer hartelijke ontvangst en een chaotische start in verband met zieken en mensen die te laat binnenkwamen, ging hij in een met vilt beklede pod in gesprek met Vlaviana en Michiel over de inclusieve werkomgeving bij i-did.

Het verhaal van i-did

i-did is een sociale onderneming die mensen die al langere tijd werkloos zijn de kans biedt om een vak te leren en hun talenten te ontdekken. Tegelijkertijd pakken ze de textielberg aan door oude bedrijfskleding te verwerken tot vilt en hier prachtige producten, van tassen & accessoires tot akoestische interieurproducten, van te maken.

Het verhaal van Vlaviana

Vlaviana werkt nog paar net bij i-did. Ze vertelt dat ze in het tweede jaar van haar zorgopleiding zat, toen ze zwanger raakte. “Mijn relatie met mijn partner ging uit en ik raakte thuisloos. Door omstandigheden heb ik ook geen contact met mijn ouders,” aldus Vlaviana. Gelukkig kregen Vlaviana en haar dochter na verschillende omzwervingen een eigen woning. Eindelijk kon zij weer ademen, maar het isolement bleef. Alles veranderde toen iemand van de gemeente haar wees op het bedrijf i-did. “Ik besloot langs te gaan, en daar heb ik geen seconde spijt van gehad,” aldus Vlaviana. “De gemeente hielp me om kinderopvang te vinden en ze hebben me volop ondersteund bij het vinden van een plek op de arbeidsmarkt. Als alles goed gaat, werk ik binnenkort vier dagen per week. Het grootste voordeel? Dat ik weer onder de mensen kom. Het gekke is alleen dat ik weer moet leren om met mensen te praten die ouder zijn dan vijf jaar,” vertelt ze met een glimlach op haar gezicht. Trots laat Vlaviana mij haar werkplek in het atelier van i-did zien. Aan het einde van ons gesprek zegt ze vastberaden: “Ik ben pas 28 en ik wil écht iets van mijn leven maken.”

Noot van Broeder Tuck: Dat gaat haar absoluut lukken nu ze die eerste belangrijke stappen heeft gezet.[

5 vragen aan Michiel Dekkers

Wat zou je als eerste doen als directeur van het UWV?
Mijn eerste prioriteit zou zijn om te voorkomen dat mensen die werkloos worden, inactief raken. Ik zou zorgen dat ze direct weer aan de slag kunnen. Bij i-did zie ik hoe moeilijk het is om mensen weer hun zelfvertrouwen terug te laten krijgen.
Wat is het geheim van i-did?
Wij zijn een heel mensgericht bedrijf. Wij bieden een veilige werkomgeving en geven veel complimenten en daardoor zien wij onze mensen weer opbloeien. 80% van de mensen die het traject afmaken, vinden binnen no-time baan buiten i-did. Daardoor hebben wij weer plek voor nieuwe deelnemers. Voor de mensen waarvan blijkt dat i-did niet de juiste plek is, zorgen wij voor een warme overdacht zodat zij niet aan hun lot worden overgelaten.
Wat is de grootste fout die je ooit gemaakt hebt?
Bij het opstarten van de fabriek in coronatijd met allerlei onverwachte tegenslagen van dien, moest ik tegelijkertijd helpen om de boel draaiende te houden. Achteraf gezien had ik eerder om hulp moeten vragen.
Wat maakt jou het meest trots bij i-did?
Natuurlijk ben ik blij als we de machines goed hebben afgesteld en prachtig vilt produceren waar onze klanten enthousiast over zijn. Maar het mooiste blijft toch om te zien hoe mensen echt opbloeien. Laatst gaf ik een presentatie aan potentiële klanten, en plots stond een oud-deelnemer binnen om te vertellen dat ze een baan had gevonden die perfect bij haar past. Dat een voorheen verlegen vrouw dankzij i-did zoveel zelfvertrouwen heeft gekregen om zomaar binnen te lopen, maakt mij ontzettend trots.
Welke bekende Nederlander zou je willen ontmoeten en wat zou jouw eerste vraag zijn?
Boyan Slat en ik zou hem willen vragen hoe hij het voor elkaar gekregen heeft om een bijna onmogelijk idee zoals de The Ocean Cleanup te starten en naar een hoger niveau te tillen?’ (Over tegen de stroom inroeien gesproken…)